رعد و برق، تاریکی ، هیولا

● ترس‌ در مراحل مختلف سنی:
▪ شیرخواران :
- شیرخواران موجودات بی‌یاوری هستند که به امنیت و مصونیت زیاد نیازمندند.
اگر آنها را تنها رها کنیم، باعث به‌وجود آمدن ترس‌های مرگ‌باری در آنان شده‌ایم. از طریق تماس بدنی نزدیک و علاقه ی سرشار از عشق والدین، اعتماد و اطمینان محکمی در آنها نسبت به والدین، پدید می‌آید.
▪ هشت ماهگی :
- کودکان از هشت ماهگی شروع به کم‌رویی و غریبی با محیط‌های بیگانه می‌کنند. آنها به یک باره از هر چیزی که برایشان ناشناس و غریبه باشد، وحشت می‌کنند. به علت نداشتن تجربه در معاشرت و ارتباط با افراد ناآشنا، هنوز نمی‌توانند ارزیابی کنند که چه‌چیزی واقعا خطرناک است.
▪ در مرحله چهار دست و پا رفتن :
- کودک در مرحله چهار دست و پا رفتن به سرعت، توانایی‌های جدیدی کسب می‌کند. او فعالیت‌های حرکتی خود را گسترش داده و در عین حال چیزهای بسیاری را هوشیارانه حس و درک می‌کند. البته قادر به فهم صحیح تمام چیزهایی که می‌بیند یا می‌شنود، نیست. از این‌رو ترس شدیدا در او گسترش می‌یابد.
▪ دو سالگی :
- کودک از سن دو سالگی خود را به عنوان یک شخصیت مستقل تجربه کرده و «منیت» خویش را کشف می‌کند.
گاهی برای والدین این موضوع، شروع زمانی سخت و دشوار به حساب می‌آید. کودکان امتحان می‌کنند که چگونه می‌توانند به مقصود خویش رسیده و حرف خود را به کرسی بنشانند. آنها مرتبا بین خواسته‌های خود و اشتیاق به داشتن صمیمت والدین خویش ، در تکاپو و نوسان می‌باشند.
بهتر است مرتب به این موضوع فکر کنید که هر چه از رشد و تکامل کودک خویش در سال‌های اولیه زندگی او حمایت کنید، برای شکوفایی لیاقتش به او موقعیت دهید و کارهای موفق او را تحسین کنید، کودک به مراتب بیشتر و بهتر نقاط ضعف و قوت خود را خواهد شناخت.در این مرحله بسیار مهم است که با گذاشتن خویش به‌جای کودک خود و با درک احساس او، در زندگی و آزاد گذاردن او اعتدال را رعایت کنید.
▪ کودکان سنین پیش‌دبستانی :
- خردسالان و کودکان سنین پیش‌دبستانی تحت‌تاثیر ترس‌های زیادی قرار می‌گیرند. ترس جدایی از پدر و مادر، ترس از رعد و برق، تاریکی و هیولا.
آنها برای درک بهتر و هوشیارتر از دنیای خارج به افکار خود بسنده می‌کنند و برای چیزهایی که متوجه آن نمی‌شوند، مجبور می‌شوند توضیحات جادویی و فضایی و... بدهند. در این مرحله، اشیایی مانند جارو برقی می‌توانند برای آنها ایجاد ترس کند.
در تصور کودکان این اشیاء بی‌جان، زندگی دارند و می‌توانند تاثیر تهدیدکننده و خطرناکی داشته باشند. هم‌چنین موجودات تخیلی مانند هیولا، در ذهن کودکان به یک پدیده واقعی مبدل می‌گردند.
▪ کودکان دبستانی :
- در مهد کودک و مدرسه از کودک انتظارات و توقعات جدیدی می‌رود. ترس‌های کودک اغلب در ارتباط با موقعیت‌های اجتماعی است.
کودک باید با دیگران برخورد داشته باشد، بتواند با زندگی گروهی کنار آمده و درگیری نداشته باشد و در مدرسه تقاضاهایش را درست مطرح نماید. ترس روزافزون از شکست‌ها و ناکامی‌ها، افکار کودک را مشغول می‌سازد. او خودش را با دیگران مقایسه کرده و با خود حساب می‌کند که آیا بهتر از دیگران می‌تواند کاری را انجام دهد یا بدتر از آنها.

منبع : تبیان