کودک نگرانتان را دریابید

اغلب، زمانی که کودک آشفته و بی قرار است، حس همکاری ندارد؛ ضربه می زند، فریاد می کشد، گریه می کند، نق می زند، بالا و پائین می پرد، دشنام می دهد و قادر به آرام نشستن نیست. این نشانه ها، بیانگر نیاز کودک به توجه شماست. همچنین نشان می دهد که او نمی داند چگونه احساس خود را کنترل کند، به همین علت برای نشان دادن آنچه درونش می گذرد از روش های فیزیکی استفاده می کند. شما باید با هوشیاری بفهمید درون فرزندتان چه می گذرد. برای این کار در مرحله اول باید توجه کافی و کامل به کودک داشته باشید. تشدید مشکلات به علت برقرار نشدن ارتباط صحیح بین والدین و کودک و یا به علت صرف نشدن وقت کافی برای درک احساس یا فکر کودک از سوی والدین است. زمانی که کودک مضطرب و نگران است، نیازمند توجه شماست!
اگر گریه می کند یا فریاد می زند برای انجام چنین کارهایی دلیل دارد و اگر کسی متوجه دلیل او شود، دیگر احساس تنهایی نمی کند، اما باید توجه کنید که نباید به طور مستقیم درباره علت رفتارش سؤال کنید، شما می توانید با حدس زدن به نتیجه برسید. برای مثال می توانید از فرزندتان بپرسید «به خاطر این که نتونستی در پارک بازی کنی ناراحتی » یا «به خاطر این که به سرویس مدرسه نرسیدی نگرانی » زمانی که کودک نگران است به جای این که به او بگویید «نمی خواهد درباره چیزی نگران باشی» می توانید با یک راه حل آرامش بخش که به او حس همدردی می دهد این گونه شروع کنید: «انگار روز خوبی نداشتی.»احساس کودک خود را در شرایط متفاوت بررسی کنید. هرگز او را مسخره نکنید و سربه سرش نگذارید. اگر نگران است به او بگویید «می دانم نگرانی، اشکالی ندارد، همه ما انسان ها تحت شرایطی نگران می شویم.» درباره احساسات کودک خود مطالعه کنید. کودکان باید بیاموزند که داشتن چنین احساساتی کاملاً طبیعی است. شما به عنوان پدر و مادر، باید حس کنجکاوی آمیخته به هوشیاری و دقت داشته باشید و نقش یک مشاور دوست و معلم را بازی کنید و شیوه صحیح بروز احساسات را به کودکتان یاد بدهید.

منبع : بیرتک