۴ ماه مه ۱۵۱۵ ـ استقرار پرتغالی ها در هرمز و آغاز فصل تازه ای در تاریخ خاورمیانه؛ دوران سلطه و استثمار

چهارم ماه مه ۱۵۱۵ پرتغالی ها در جزیره ایرانی هرمز مستقر شدند و فصل تازه ای در تاریخ منطقه باز شد که عنوان آن را «مداخله غرب در خاور میانه و استثمار این منطقه که مهد تمدن بشر بود» قرار داده اند - فصلی که هنوز بسته نشده است. پاپ الکساندر ششم طبق فرمان مورخ چهارم مه ۱۴۹۳ خود، جزایر شرق جهان را به پرتغالی ها و سرزمین های غرب جهان (قاره آمریکا) را به اسپانیایی ها بخشیده بود!.
دریا سالار پرتغالی «آلفونسو دا آلبوکرک (آلبوکرکی)» پس از استقرار در هند، در سال ۱۵۰۷ وارد خلیج فارس شده و هرمز را مورد حمله قرار داده بود ولی تصرف هرمز و استقرار پرتغالی ها در این جزیره هشت سال بعد و با آوردن کشتی ها و سربازان بیشتری صورت گرفت. کشتی های پرتغالی دارای توپ بودند و مدافعان ایرانی هرمز فاقد آن. در آن زمان، پیروزی استعمار اروپا تنها بر اثر برتری اسلحه و قدرت آتش صورت می گرفت. به قول مفسران مشرق زمین (مفسران معاصر)، ... و به همین دلیل است که غرب نمی خواهد کشورهای بیشتری به اسلحه اتمی دست یابند تا برتری خود را بر آنها از دست ندهد!.
تصرف هرمز هشت ماه پس از جنگ چالدران روی داد ( که جنگ چالدران، خود اندیشه مداخله دیپلماتیک اروپاییان در ایران و تشدید دشمنی ایران نسبت به عثمانی را تقویت کرده بود - نفاق مذهبی). رخنه اروپاییان به خلیج فارس، شاه اسماعیل صفوی (شاه وقت) را دچار اندوهی عمیق کرده بود، زیرا که ایران فاقد قدرت دریایی موثر بود تا از قلمرو خود دفاع کند و پرتغالی ها با استفاده از همین ضعف ایران (نداشتن توپ و کشتی توپدار)، ظرف شش سال (تا سال ۱۵۲۱ میلادی) بسیاری از جزایر ایرانی خلیج فارس از جمله بحرین را تصرف و به گمبرون (بندر عباس) دست اندازی کردند و دولت صفویه، تنها از طریق تحریک و تشویق مردم محل به شورش و حملات پراکنده در شب، به کار مبارزه با سلطه غرب ادامه می داد. در آن زمان توپ های پرتغالی باروی قلعه های ایران را می شکافتند و از تیر کمان قلعه بان ایرانی در برابر آتش تفنگ سرباز پرتغالی کاری ساخته نبود.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز