انقلاب پرولتری و کائوتسکی مرتد

رساله‌ی کائوتسکی بنام "دیکتاتوری پرولتاریا" که چندی پیش در وین منتشر شد (ص-٦٣ Wien, ۱۹۱۸, Ignaz Brand ) بارزترین ی نمونه آن ورشکست مطلق و بسیار ننگین انترناسیونال دوم است، که تمام سوسیالیستهای شرافتمند همه ی کشورها مدتهاست درباره ی آن سخن میگویند. مسأله ی انقلاب پرولتری اکنون از لحاظ عملی در دستور روز یک سلسله از کشورها قرار میگیرد. بدین سبب تحلیل سفسطه‌جوئیهای مرتدانه ی کائوتسکی و دست کشیدن کامل وی از مارکسیسم امریست ضروری.
ولی در آغاز باید خاطرنشان ساخت که نویسنده این سطور از همان آغاز جنگ بکرات گسست کائوتسکی را از مارکسیسم متذکر گردیده است. یک سلسله از مقالات سالهای ١٩١٤ تا ١٩١٦ مندرجه در "سوسیال دمکرات" و "کمونیست" منتشره در خارجه به این مطلب اختصاص داده شده بود. این مقالات در مجموعه نشریه شورای پتروگراد به قلم گ. زینوویف و ن. لنین تحت عنوان "برخلاف جریان"، پتروگراد، سال ١٩١٨ (٥٥٠ صفحه) گردآوری شده است. من در رساله‌ای که در سال ١٩١٥ در ژنو منتشر شد و همان زمان به زبانهای آلمانی و فرانسه ترجمه گردید، درباره ی "کائوتسکیسم" چنین نوشته بودم:
«کائوتسکی بزرگترین اتوریته انترناسیونال دوم، نمونه ی فوق‌العاده تیپیک برجسته‌ای است از این که چگونه تصدیق لفظی مارکسیسم در عمل کار را به آنجا کشانده است که مارکسیسم را به "استروویسم" یا به "برنتانیسم" (یعنی آموزش بورژوا-لیبرالی که مبارزه‌ی "طبقاتی" غیر انقلابی پرولتاریا را تصدیق دارد. این آموزش با وضوح خاصی به توسط استرووه نویسنده روس و برنتانو اقتصاددان آلمانی بیان شده است) تبدیل گردد. ما این موضوع را در نمونه پلخانف هم مشاهده مینماییم. به کمک سفسطه‌های آشکار، مارکسیسم را از روح زنده انقلابی آن تهی میسازند، همه چیز را در مارکسیسم تصدیق میکنند بجز طرق انقلابی مبارزه، تبلیغ و تدارک آن و تربیت توده‌ها در این جهت بخصوص. کائوتسکی از روی بی‌مسلکی اندیشه اصلی سوسیال شووینیسم یعنی تصدیق دفاع از میهن در جنگ کنونی را با گذشت دیپلماتیک و ظاهری نسبت به چپ‌ها، که به صورت امتناع از رأی به اعتبارات و اپوزیسیون لفظی خود و غیره انجام گرفته است، "آشتی میدهد". کائوتسکی، که در سال ١٩٠٩ یک کتاب کامل درباره نزدیک شدن عصر انقلابها و رابطه جنگ با انقلاب نوشته بود، کائوتسکی، که در سال ١٩١٢ بیانیه بال را درباره استفاده انقلابی از جنگ آینده امضاء کرده بود، اکنون به انحاء مختلف سوسیال شووینیسم را تبرئه میکند و آن را میآراید و مانند پلخانف به بورژوازی میپیوندد تا هر اندیشه‌ای را درباره انقلاب و هر گامی را بسوی مبارزه مستقیماً انقلابی، مورد استهزاء قرار دهد.

اثری از لنین با ترجمه محمد پورهرمزان
گرفته از چاوشان نوزایی کبیر:
http://www.chawoshan.mihanblog.com/Post-۱۹.aspx

منبع : فرهنگ و توسعه