۸ آوریل سال ۲۱۷ ـ نیرنگ «کاراکالا» برای تصرف ایران، و قتل او

هشتم آوریل سال ۲۱۷ میلادی «کاراکالا» امپراتور ۲۹ ساله روم در اربلا (اربیل ــ شمال عراق امروز) به دست یک سنتوریو (افسر رومی) که از نیرنگهای او خسته شده بود کشته شد. کاراکالا که در سر هوای اسکندر شدن و تصرف ایران را داشت چون با جنگ نمی توانست به این هدف برسد به نیرنگ متوسل شده بود و از میترا دختر اردوان پنجم شاه وقت ایران خواستگاری کرده بود. اردوان نخست حاضر به قبول درخواست او نبود ولی بعدا با اکراه پذیرفت.
کاراکالا که مادرش از سوریه بود، ارتش خود مرکب از ۳۲ لژیون (لشکر) را در سوریه گذارد و با دسته ای کوچک از افسران و سربازان نیروی ویژه رهسپار شهر تیسفون (۳۶ کیلومتری جنوب بغداد امروز) پایتخت آن زمان ایران شد تا با میترا ازدواج کند.
اردوان و سران کشور، بدون حمل سلاح در خارج از شهر به استقبال داماد آینده ایران شتافتند که به دام «کاراکال»ا افتادند و جز اردوان و تنی چند از بزرگان، بقیه به دست همراهان کاراکالا کشته شدند و کاراکالا سریعا به اربلا رفت و در آنجا منتظر ارتش خود شد تا حمله به تیسفون را آغاز کند که چند روز بعد در همان شهر به قتل رسید. علت قتل، ظاهرا این بود که کاراکالا دو روز پیش از آن دستور اعدام یک افسر را داده بود که به دست برادر او به قتل رسید. کاراکالا شهرت به سفاکی و نیرنگ داشت. وی برادر خود را هم کشته بود تا مدعی نداشته باشد.
ماکرینوس جانشین موقت کاراکالا به ایران پیشنهاد صلح داد که پیشنهاد او رد شد و ارتش ایران نیروی رومی را شکست داد به گونه ای که همه سربازان شمال افریقایی این ارتش، معروف به موریتانیایی ها که بهترین جنگندگان ارتش روم بودند کشته و یا اسیر شدند و ماکرینوس که چنین دید مجبور به پذیرفتن شرایط سخت اردوان برای اعلام ترک مخاصمه ازجمله پرداخت غرامت شد.
این آخرین جنگ ایران و روم در دوران حکومت ۴۷۵ ساله اشکانیان بود. این سلسله ۹ سال بعد به دست اردشیر ساسانی حاکم پارس برانداخته شد.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز