ماشین هایی که می توانند مانند انسان فکر کنند

آیا انسان های آینده تحت الشعاع اختراعات ماشینی خود خواهند بود؟ آیا این وسائل فوق هوشمند به عنوان گونه های برتر در سیاره زمین از ما جلو خواهند افتاد؟ یک شاخه کاملاً جدید و مهم در حال جوانه زدن بر درخت تحولات می باشد. کار کردن بر روی شبکه های عصبی، از کامپیوترهایی خبر می دهد که می توانند تجربه کسب کنند. کامپیوترها به نقطه ای نزدیک هستند که آزمایش Alan M.Turing [منطق دان] برای ماشین های دارای فکر موفق شد ـ توانایی پاسخ دادن به سؤالات دقیقاً همانند انسان، به گونه ای که محققان نتوانند بگویند که فرد پاسخ دهنده انسان است یا ماشین. ماشین هایی که فکر می کنند و می آموزند توانایی آن را دارند تا پیش بینی کامپیوترهای اولیه به عنوان دانشمند را انجام دهند که می گفت automote، روزی خواهد توانست زاد و ولد کند و یا حتی انواع بهتری بسازد وقتی این کامپیوترها کاری می کنند، همانند ارگانیسم ها ظاهر می شوند. خلاقیت های جدید یک نسل دیگر را به وجود خواهد آورد.سیر تکامل، قبلاً زندگی را از حالت غیرارگانیک، تنوع و پیچیدگی اولیه زندگی خارج کرده و ذهن انسان از حالت گونه ای اولیه پستانداران فاصله گرفته است. ایجاد کردن یک نسل جدید دیگر معجزه نیست ـ بلکه اعجاز و تعجب آن کمتر شده ـ البته نسبت به تحولات قدیم، تکامل داستانی بی پایان است و نکات جالب آن دیگر تمام شده است.
● ماشین های خودزایشی
ماشین هایی که از خودشان نمونه های دیگر تولید می کنند با روشی کاملاً متفاوت با روش مورد استفاده ارگانیسم ها جهت تولید خود؛ تولید نسل می کنند. اما تولید نسل خودبه خودی می تواند با روش های تکاملی ممکن و بسیار زیادی انجام شود. درست همانند تولید جنسی و غیرجنسی که برخلاف تفاوت های گسترده ای که بین آن هاست ولی کارکردهایی قابل مقایسه دارند؛ تولید کامپیوتر به وسیله کامپیوترهای دیگر نیز ممکن است. طبیعت قادر است تا بیش از یک برنامه کاری را به اجرا گذارد ـ حداقل بیش از مولکول ها.در بین گیاهان و حیوانات، تکامل همیشه به قدرت خود در ایجاد نمونه های مختلف وابسته بوده است. ارزش تغییرات و ترکیب ژن ها ـ نه همه زاد و ولدها ـ یکسان است. برخی، ویژگی هایی دارند که به آن ها اجازه می دهد تا بهتر از بقیه با محیط واکنش نشان دهند و تعداد بیشتری از زاد و ولدهای ممکن صورت دهند. اکثر زاد وولدها نیز ویژگی هایی سودمند دارند و خودشان و زاد و ولدشان همانند هم فاید دارند. گروهی که دارای خصیصه های مطلوب هستند خیلی سریع تر از بقیه دوچندان می شوند و آن خصیصه بیشتر انتشار می یابد.
چنین تمایزهایی در میزان موفقیت ارگانیسم های مختلف در قلب انتخاب های طبیعت واقع شده اند و خود این انتخاب های طبیعت نیز در قلب تکامل قرار دارند. چنین فرآیندی نیز در میان ماشین های خودزایشی رخ خواهد داد. برای عمده آن، این کپی ها نسبت به گونه های اصلی خود وفادار هستند. اما قطعاً انحرافاتی وجود خواهد داشت چون کنترل کیفیت ـ حتی اگر بوسیله کامپیوترهای پیچیده انجام شود ـ ۱۰۰ درصد مؤثر واقع نخواهد شد. به علاوه ماشین های هوشمند، شاید به طور عمدی انحرافاتی تصادفی را ایجاد کنند تا راه هایی به سمت محاسبات غیرمرسوم و ابداع هایی که ممکن است از روش های معمول تصمیم گیری جدا شوند، فراهم نمایند. تفاوت های شرایط محلی نیز، واکنش های مختلف برای وضعیت های معادل را حذف خواهد کرد. بنابراین بوسیله طراحی و به وسیله شانس کامپیوترها از یکدیگر متفاوت می شوند. همانند انحرافات ارگانیسم ها، تفاوت های ماشین ها نیز سودمند خواهد بود و بعضی از آن ها زیان آور و برخی دیگر خنثی خواهند بود. کم کم تفاوت های سودمند بین مردم پخش می شوند و تفاوت های زیان بار کم خواهند شد. اما یک تفاوت بارز، ماشین ها را از ارگانیسم ها جدا می کند. در حالیکه ارگانیسم ها صرفاً در مدل داروین تکامل یافته اند (از طریق ژنتیک)، ولی ماشین هایی که قادر به یادگیری هستند، قادر خواهند بود تا خود را دوباره برنامه ریزی کرده و بسازند و ویژگی های کسب شده را به همنوع خود منتقل کنند؛ در نتیجه در مدل لامارک نیز تکامل پیدا کنند. در نتیجه روندی به سوی یکپارچگی ایجاد خواهد شد ـ زمانیکه همه ماشین ها تلاش می کنند تا از موفق ترین ها تقلید کنند.
اما یکبار دیگر تفاوت هایی برخاسته از اتفاق و اختلاف های بین شرایط منطقه ای، میان آن ها ایجاد خواهد شد. در واقع تفاوت های اوضاع محلی غالباً تقلید کامل از موفقیت ها را به ناکامی هایی دردناک تبدیل می کند. قدرت یک فرد در تغییر خود برحسب اراده ـ جدا و رها از محدودیت های اعمال شده توسط مکانیسم های ژنتیکی در ارگانیسم ها ـ نمی تواند انتخاب طبیعت را حذف کند و ممکن است آن را برتر کند. انتخاب طبیعت بر ماشین های خودزایشی تسلط خواهد داشت، همانطور که بر هر چیز دیگری در تکامل تسلط دارد.
● اصرار بر کامپیوتر
دو شرط دیگر لازم است تا تکامل ادامه داشته باشد. یکی، تمایل به چیزهایی که در حال تکامل هستند می باشد تا شرایطی را که وجود آن ها را تهدید می کند از بین ببرد (خاصیت غریزی دفاع خود به خود). دیگری تأکید آن ها بر (نه فقط توانایی آن ها) تولیدمثل است. بدون این ها، تکامل ممکن است متوقف گردد. این تأکیدها می تواند در ماشین های اولیه ساخت انسان قرار گیرد که مدتی در برنامه ریزی نقشی داشتند. اما آیا ماشین ها این تأکیدها را دائمی خواهند ساخت ـ زمانی که دیگر انسان تکامل ماشین را تعیین نمی کند؟ چرا ماشین ها به نوعی کار می کنند که گویی برایشان مهم است که باقی بمانند یا خودشان را تولید کنند؟ ماشین ها این خصیصه های رفتاری را همانند ارگانیسم ها کسب می کنند ـ در میان انتخاب طبیعت. تاریخ حاکی از این است که ارگانیسم هایی که به نوعی برنامه ریزی شده بودند تا در مواجهه با مسائل محیطی اقدامات شدید تهاجمی یا تدافعی انجام دهند؛ شاید بقاء بهتری از ارگانیسم های فاقد این برنامه ها داشته اند. ارگانیسم های فاقد قدرت خودزایشی، هیچ گونه ای از خود باقی نگذاشته اند تا الگوهایشان دائمی و پایدار شود. در گذشته، تنها موجوداتی که این دو برنامه را داشتند باقی می ماندند. برنامه های اصلی و اولیه ممکن است به طور اتفاقی ایجاد شده باشند. وقتی که ایجاد می شدند به آن های داده می شدند که موفقیت هایی مشابه در حیات و تولید داشتند تا اینکه تأکیدات آن ها در میان موجودات زنده جهانی می شد.


kashanedu.ir

منبع : روزنامه ابرار اقتصادی